af Ælnoth (1100)   Udgiver: M.Cl. Gertz (1917)   Tekst og udgave
forrige næste

Sediciosa uero multitudo, uesanię suę principem iam prememoratum prosecuta, ad locum regię sedis coaceruatim conglomerata discurrit, ad omne nefas preceps intendit. Equorum fremitus et populorum fragor ac armorum collisio ethera tangit; cursus et impetus hominum humum concutit; puluis solo exurgens et in aera altius latiusque diffusus die adhuc superstite nocturnas tenebras interserit et caligine nebulosa uisus etiam animo obcęcatorum inuoluit.

Porro uespertinali tempore imminente deuotus heros, uespertinalem sinaxim auditurus et iam se suosque uniuersorum opifici commendaturus, basilicam preciosi martyris Albani haud longe sitam cum fidis solum et laboris consortibus et non tam certaminis quam et premij, ut credi fas est, participibus expetit, reliquis latebras, quas poterant, inquirentibus et uitę presenti consulentibus. Hostilis uero cuneus circumquaque adueniendo occurrit et tam edes regias quam et atria irruendo occupat. Quidam quoque sacraria, ubi dux religiosus cum suis inerat, irrumpere temptant: alii ualuas basilicę infringere, nonnulli ignem admittere; cęteri, ut aut uiuos comprehendere uel ut occumbentibus superstent, insistere.

Sed igne rore supernę uirtutis extincto inuictissimi tirones deintus pro foribus hostibus assistunt, aditum armis non segniter recludentes et pro suo principe gloriosissime dimicantes. Rex interea deuotissimus regem sempiternum non Herodiana inquirit fallacia sed humilitate Dauitica, se criminibus reum, illum uero uerum uere confitendo deum; et non solum uerę et sincerę confessioni insistens, immo uitalis communionis sacramento se muniens, aureis tanquam et argenteis muneribus ditat altaria, sociis etiam hęc eadem perficientibus et uicissim, ne hosti aditus pateat, armis obsistentibus. Conspiratę tandem legionis multitudine undecumque accurrente et ęcclesię parietibus circumquaque insistente monstruosus Pipero deforis pro foribus assistit:

regiarum gazarum fidelissimum hactenus prouisorem ueluti ad singulare certamen aduocat et, si quid cordis uel uirium assit, sibi ut occurrat, interpellat. Quo haud segniter deintus occurrente duris alternatim ictibus admissis sauciantur, illo deintus gloriose occumbente, isto ad euidentioris ultionis indicium ad modicum superuiuente. Nam domum dehinc delatus et acerrimo demone inuasus uicina queque tam morsu quam manibus inuadere, disrumpere, conterere, ore spumas eicere, horribiliter uociferando acclamare, uana et inaudita proferre, scelus fraudulentum euidenter edicere, ad ultimum lingua mordicus abscisa uita miserabili terribiliter excedere.