af Jens Andersen Beldenak (1537)   Udgiver: Zeeberg, P.   Tekst og udgave
næste

Anno milleno qvingentenoqve vigeno
Juncto ter deno, qvando Deus fuit homo
Acta evenerunt qve post descripta seqvuntur,
Crede mihi, nihilum certius esse potest.
Trans mare navigio gens est Holsatica ducta
Heus in Thosingam nocte repente ruit.
Cherstrupia portis fractis cunctis ibi captis,
De lecto Presul protrahor ipse foras.
Qvi fere nudatus, male tortus, per mare furto
Sum transportatus in loca vasta nimis.
Ethere sub nudo clam menses qvinqve tegebar.
Postea me furtim continet arcta domus.
Altera mutatis vastis habitatio facta est,
Carceris illa mihi prebuit usqve locum.
Excecatum me qvoties duxere per arva,
Ne qvid contra reos forte probare sciam.
Christophorus Rantzou tanti discriminis auctor,
Tantorum solus neqveat esse reus,
Qvi caput est facti totius nomine solo,
Qvi naves armant, credo fuisse reos.
Me lacerant plagis variis, post viscera stringunt,
Aurum, qvod poscunt, reddere qvisqve vetat?
Os, dentes, nares, genitalia, brachia dantur
Torturis, qvibus adjunge manusqve pedes.
Non modo corrosi dentes, sed prorsus ab ore
Amoti, qvod adhuc indicat ipse locus.
Testiculus ruptus dubitas? sed conspice lector
Rupture mirans qveso reqvire modum.
Ad crus testiculus prolixo fune ligatur,
Ad cruris tactum deprimiturqve ruit.
Cetera sunt sibi per se testes singula membra,
|Nasus mirifica stringitur arte tamen.
Hinc jugulum collo nudato spata minata est
Stricta, qvis hoc qvoties dinumerare potest?
Maxillis ictus de pugno dantur amari,
Et dantur capiti verbera multa meo.
Post tergum manibus super amnem fune ligatis,
Sed sex promissis mors mala cessit eqvis.
Hec passus Presul Joannes Otthonianus
Qvi fere nunc constans gaudeo marte meo.
Instar Christe tui patrem postreme rogantis,
E qvibus hec passus sic miserere precor.
Processum contra divinum est jus hominumqve
Omnibus indignum, despicis, alme Deus.
Qvam non defensum violenter ledere qvenqvam,
Nature nihilum sordius esse putes.
Qvid multis? promptus sum judicii sive cursu
Tradere continuo, qv<e> dare jura jubent.
Ejus judicii qvo Iudex actor et idem,
Hii tristes esse non voluere rei.
Tandem sum Presul tanti venundatus auri,
Qvantum qvis lueret si nece dignus erat.
Est cunctis dedecus qvi sunt cognomine Rantzow,
Sacratum Summo sic violasse virum.
Attendas lector mediis qvibus impia secta
Tergere descripta sordida facta studet.
Jam jam ter denis deductis dulcibus annis
Qvendam de Porsfelth nomine forte necant
Presulis hi famuli qvi post factum capiuntur,
Regis judicium qvos negat esse reos.
Nam licet impune nocuos occidere qvosqve
Hostes, qvem casum non fugit iste locus.
Sola ditandi se spes (credito) sordida causa
Inflatam gentem disce timere tibi.
Horum vindictam rogo supplex suscipe Christe,
Tantis intendens dogmata juxta tua.
Si bos subtrahitur, furtum est, homo si venit, idem,
Qvod furti punit Flavia morte genus.
Qvod furtum patitur simplex de Presule dicas,
Qvem clam direptum, qvem nemorosa tegunt.
Qvid, post hoc furtum de presule tam male torto,
Qvum tantos ausus orbis et astra vetant,
Te monet officium Princeps intendere tantis,
Ut non tam multi in crimina tanta ruant.