Ericus, Dei gracia regnorum Dacie, Swecie, Norwagie, Sclauorum Gothorumque rex et dux Pomeranie.

Vnsen gunstigen grut tovoren gescreuen.

Guden vrunde.

Alzo den genen woll vordenken mach, de gij van aller stede wegen to vns gesant hadden, alzo her Hinrik Rapezuluere, her Johan Byrowe vnde her Tydeman Morkerken, de an vns brachten vnde to vns woruen van der stede wegen, wo jwer aller begher were, dat wij wolden enen vrede lijden vnde hebben myt den Holstenheren, des wij en vntwyden van jwer wegen, darvmme dat wij jw gerne to willen wesen wolden, alze wij jw alle tijd gewesen hebben, alzo wij menen, vnde vor den suluen vrede loueden vns de dre van aller stede wegen to holdende in aller wise, alzo de vrede tovoren begrepen was, vnde wij scholden an beyden syden laten in der stede were, wes vns ghehuldighet was van des krighes wegen, bet to der tijd des vredes, dar vns doch grot ghebrek ane gheschen is, alzo vns dunket, vnde alle daghe schut.

Alzo dem ersten so is den vnsen ghenomen dre herede den gennen, den wij se gelenet hadden, alzo se vns berichtet hebben, de dar nicht to behoren, dat gij in der were hebben scholden.

Ok is den Holstenheren hulpere wedder d{ae}n, enem jwelken dat syne, dat em entweldighet was van deme, dat in der stede were bliuen scholde, vnde den vnsen is nicht wedder worden, vnde alzo to dem ersten dem bisscope van Sleswijk, deme nymmet man de gantze vogedie to Stubbe, vnde Mattias Goritzen all syn gud, des gelikens Ersche Tomassen vnde Splijte.

Ok is vns ene veste affgewunnen, Nybole genomet, de wij her Timme Ronnowen gelenet hadden, vnde mennich ander stucke, de vns to vele to scriuende weren, dat vns doch vnredelik dunket, dat de eren dat ere scholen wedder hebben, vnde vnsen nicht.

Ok is vns vnse borgermester van Flensborch affgeslagen, vnde enen anderen hende vnde vote affghehowen, dat vns geschen is vnde alle dage schut, vte Gottorpe vnde Sleswijk vnde dar wedder in, dat gij in jwen weren hebben scholden.

Leuen vrundes, wo wij hijrmede to lidende hebben, dat hebbe gij wol to merkende, alsulkes hoffardes vnde vnrechtes, alze vns alle dage van en schut.

Guden vrunde, wolde gij dar noch to denken vnde leten vns dat allewege vorschulden, dat se vns noch wolden recht werden vmme dat, dar vnse vnwylle van ensteyt, wij wolden gerne lijden, wes vns to lidende stunde van deme hoffarde vnde schaden, de vns scheen is bette herto, vppe dat dar nen d{oe}tslach, mort vnde schade armen luden meer aff enstunde, des doch vele meer gheschen is, wen hijr screuen steyt, alze wij jw woll er hebben witlik ghedan, vnde noch don konen, dat vns altomale bynnen vredes geschen is vnde bynnen der tijd, dat gij jw vorsecht hadden, by des genen hulpe to bliuen, dar de vrede van geholden worde, dat vns doch nicht gheholden is van jw.

Hijrvmme begeren wij mid gantzen vlite van jw to wetende, wes wij vns to jw vorseen mogen by vnser hulpe to bliuende, edder to helpende, dat se vns recht werden, dat vns nener maninghe to jw behoff en sy, edder ouer jw clagen doruen, dat wij vngerne deden, mochte wij des myt redelicheit vordrach hebben, wente dat God woll wet, dat wij anders nicht begeren den recht, vnde vns is io so to synne, dat gij de lenghe des nicht willen vorwesen, gij helpen vns, dat vns recht sche, edder gij bliuen bij vnser hulpe.

Guden vrunde, wij begeren desser vorgescreuen jwe enkede antworde bij desseme jegenwordighen boden, wes wij vns vorseen mogen to jw, vnde dat wij hijr nicht er vmme gescreuen hebben, dat saket sik so, dat wij desse vorscreuen sake so enkede nicht en wsten, alzo wij nw weten.

In Cristo valete.

Scriptum Callumborch, feria quarta post Reminiscere, nostro sub secreto, anno Domini M CD XIX.