Vruntliken grut touoren.

Wetet, guden vrunde, alse ik j{uo} lesten toscreff, dat ik j{uo} een antwerdeN schicken wolde van mynen heren deme koninge, dat sende ik j{uo} n{uo}, vnde juwe werf warf ik vmme Tarnevitzen, alse gi my be{uo}olen hadden, vnde my duncked, myn here is des rades, dat he ene nicht entholden wil wedder j{uo}, vnde ik was d{ae}rby, dat he ym em sede, dat he j{uo} nicht beschedigen scholde.

Ok alse my screuen van deme hertogen, wo he wol bestellen wolde, dat d{ae}r neen togrepe scheen scholde, dat en is nicht wol geholden.

Den Flensborgern is sodder ere koo genomen vnde her Merten Jensen syne wilden perde alse gud alse II^c lubische mark penninge, vnde enem mynes heren denere, Clawes Do, is genomen alled, dat he in synem h{ue}s hadde, vnde ok ward Hartwich Arnekile genomen IIII perde vth synen huse, de ok mynes heren dener is, vnde enen borger to Flensborg ward genomen sin cr{ae}m vnde enem I last heringes vnde mennigerleye desgeliken, dat gescheen is sodder der tijd, dat ik j{uo} n{uo} lesten sprak, des j{uo} to vele to scriuende were.

Vnde de dyt ged{ae}n hebben, de sin altomale in des hertogen vrede begrepen, sunder Pawel Dosenrode, de is n{uo} mynes heren vyend geworden, wo de vrede anders wesen schal, alse de vredebreff vthwyset.

Vnde de entschuldeginge, de de hertige darane hebben wil, alse ik vormode, dat is dat, dat se n{uo} to Rakesborg to h{uo}s wesen scholen, men wol weed ik yd, wen idA en d{ae}r vordrut, so sin se allikewol to h{uo}s, w{oe}r de hertige wat heft.

Is dat denne een g{ue}d vrede, dat kone gi wol bedencken.

Men, guden vrundes, dat gi dar anders vp dechten vnde bestellen dat also, dat de vrede bet geholden werde, vnde dat hir wat likes vmme schege, dat d{uo}chte my n{uo}tte wesen; schud des nicht, so wille gi in grote vordechtnisse d{ae}rvmme komen, vnde des juwe antwerde, wes ik mynen heren deme koninge d{ae}rane toscriuen mach.

Gode sijt beuolen.

Screuen to Flensborg, an deme auende Alle Godes hilgen, vnder mynen ingesegel.

Erik Crummendijk, ridder.