Tekst efter UBStL l. l.
Ericus, Dei gracia Dacie, Swecie, Norwagie regnorum, Sclauorum Gothorumque rex et dux Pomeranie.
Vnsen vruntliken grut tovoren gesant.
Guden vrunde.
Alse wy jw vakene vnde to velen tijden ghebeden hebben, beide muntliken vnde ok myt
vnseren
breuen, dat gij id vmme Godes willen vnde vmme mennighes cristen mynschen vorderues
vnde vmme
vnsen willen deden, dat gij dat by vnseme
Bouen alle so hebbe wy it vnseme rade, de nw dar by jw synt, van vnser weghen beuolen,
dat se
ene myt vootualle bidden scholen, alse se allervlitlikest konen vnde moghen,
Vnde wy bidden jw vlitliken, dat gij disse bede myt vootualle myt vnseme rade ok willen doen, vppe dat alle ding mochte to vrede vnde gude tusschen em vnde vns komen vnde to vrede vnde gnaden.
Vnde, leuen vrundes, wert he des rades myt der hulpe Godes vnde juwer anwysinge, dat he vns rechtes pleghen wil, so maket dat io also, dat wij des vnvotoghert enen ende krighen vnde dat id vns also dar nicht ouergha, alse dat wol er geghan is, wente wy hebben wol er in deme louen geweset, dat wy menden, wy scholden enen ende gekreghen hebben; des wi dogh allike wijs nogh synt, dat id vns ouer also ghan scholde, des en mene wy nicht.
Hijrmede beuele wy jw Gode, guden vrunde.
Scriptum anno Domini Mo CDo vicesimo, secunda die Pentecostes, nostro sub secreto.
I perioden frem til 30. juni 2021 vil redaktionen udelukkende udarbejde tekster.