Venerabili fratri Nicolao archiepiscopo Bremensi salutem etcetera. Omnis pax fidelium procuratioA nostra est, et ad eam libenter adnitentes manus aponimus, et precipue ad eam pacem per quam reges et principes, sublatis inter eos contencionibus et discordiis, in statu tranquillo et pacifico transferuntur, et proptera nos, quamvis ad procurandam pacem inter carissimum in Christo filium nostrum Ericum Dacie, Swecie et Norwegie regem illustrem et dilectos filios nobiles viros Henricum, Adolffum et Gerhardum fratres, duces Sleswicenses, eorumque complices, adherentes, confederatos et subditos, paterna fuimus affectione solliciti et ad hoc pium opus intenti interposuerimus venerabilem fratrem nostrum Johannem episcopum Lubicensem, ut pacem ipsam totis viribus procuararet, tamen, prevalentibus eorum discordiis, pax hucusque inter ipsos regem et duces haberi non potuit, nec eorum calescentes animi ad concordiam mitigari, verum nos, qui dictos principes paterna caritate complectimur, considerantes, quanta commoda ex hac concordia et pace successura sint Christi fidelibus, et quam gravia pericula evitabuntur, si fiat, non cessavimus nec cessamus hujusmodi pacem totis affectibus procurare, et cum cogitaremus de prelatis ad hoc sanctum opus ydoneis, direximus oculos nostre consideracionis in te, quem cognoscimus pacis et justicie zelatorem, circumspeccione, prudencia aliisque virtutibus preditumA et in plurimis comprobatum, et per cujus opera fructuosa confidimus et speramus in domino, quod hujusmodi pax et concordia inter eosdem principes subsequitur;

Quare fraternitatem tuam requirimus et hortamur, ut cum ipsis rege et ducibus, sicut prudencie tue videbitur, de concordia et pace eorum, a qua dependet status ipsorum et magis christiane civitatis salus, nomine nostro agas et tractes, ipsis per raciones efficacissimas demonstrando, quantum eorum concordia accepta sit deo, ipsis utilis et eciam nobis grata, pro qua obtinenda totis viribus efficaciter opereris.

Circa quam rem prosequendam eciam communicare poteris et conferre cum dilectis filiis proconsulibus et consulibus civitatis Lubicensis, Wismariensis et Luneburgensis opidorum, quos eciam non dubitamus in hoc omnem operam et diligenciam fideliter inpensuros, et quod si deficit, quod absit, pars, que erit in culpa, rea erit in divino judicio tot malorum, que ex bello et talibus discordiis sequi solent, ipsosque regem et duces pro nostra parte horteris, moneas et requiras, ut ad hanc pacem velint eorum animos inclinare, depositis inimicis, et consulere pocius saluti publice fidelium populorum, quam velint inter se odia execranda fovere in animarum suarum grande periculum et totalem jacturam populi christiani;

Nos enim tibi omnia et singula, que fuerint necessaria et utilia ad hujusmodi pacem, tranquillitatem et concordiam procurandam, inter prefatos regem et duces, eorumque adherentes, subditos et sequasesA, nostro et romane ecclesie nomine ipsarum parcium accedenteA consensu deducendi, tractandi, concludendi, procurandi, faciendi et exequendi, ac juramenta hincinde prestita relaxandi, et etiam si, deo, prout speramus, volente, partes ad optatam pacem, te interveniente, reducentur, in capitulis pacis ejusdem nostram auctoritatem et decretum interponendi, illaque sub quibusvis censuris, circumstanciis et honestis stipulacionibus validandi, ac eciam quod pacem et capitula hujusmodi, auctore domino, inviolabiliter observari faciemus, promittendi plenam et liberam concedimus harum serie facultatem.

Quamobrem, venerabilis frater, prosequere feliciter hoc pium opus in nomine domini, et pacis angelus tecum sit, et opera tua secundet, sicut sincere cupimus et speramus, ut, hac stata et desiderata pace conclusa, pias et humiles referamus gracias deo, pacis auctori, tuque pater, premium eterne vite, nostram et apostolice sedis commendacionem et graciam peramplius merearis.

Datum Rome apud Sanctos Apostolos V kal. octobris anno octavo.