Unsen vruntliken grut unde wes wii gudes vormogen tovoren.

Erzamen heren, leven vrunde.

[.....]

Vorder, leven vrunde, so hebben de hochgebornen vorsten unde heren, hertege Aleff unde hertege Gheerd, vormiddest erer bodeschop to uns werven laten, wo se mit eren rederen gesproken hebben, alse dat ene nutte dunke, dat ze unde wii stede tozamende qwemen, unde spreken van des dages wegene, dede wesen schal to Swineborg to meydagen erst tokomende.

Unde hebben uns bidden laten, dat wii juwA, de van Luneborgh unde de van der Wiiszmer van erer unde unser wegene bidden wolden, dat gi de jenne, de gi ute juweme rade to deme vorscrevenen dageA senden willen, hiir hebben willen in unser stad uppe den donredagen avendeA in der paschewekene erst tokomet, also dat men des vrydagesA en morgens dar negest volgende de zake van deme vorgerorden dage vorenemen mogeA, dar gutliken an to sprekende.

Unde also bidde wii juwA, leven vrunde, dat gi des nicht en laten, gi en hebben juwe vrunde hiir in vorscrevener wiise uppe den erbenomeden donredach en avend, wente wii dit unsen vrunden van Luneborgh unde van der Wiiszmer ok ald{ue}s verscreven hebben.

Unde de vorscrevenen vorsten willen denne mit den eren bynnen unser stad okA wezen.

Gy uns desses en unvortogerd antworde to scrivende bii desseme unseme boden.

Siit Gode bevolen.

Screven under unser stad secrete, des vrigdages vor palmesondage, anno Domini etcetera 33.

Consules Lubicenses.