Wy Erik, van Godes gnaden tho Denmarken, Sweden, Norweghen, der Wende vnde Gothen koning vnde hertege to Pomeren. Bekennen vnde betugen opembare vormiddelst myt desseme vnseme openen breue, dat wij ghegeuen hebben vnde geuen in crafft desses breues den erliken steden alse Lubeke, Hamborch, Luneborch vnde Wismer rades sendeboden, vnde alle den gennen, de se to desseme anstanden daghe, dar wy se to gebeden hebben, hir to Copenhauen myt sik werden bringende, een seker vnde vaste geleide, to lande vnde to watere, wech vnde wedder vnde bij vns, vor vns vnde vor alle de gennen, de dor vnsen willen doen vnde laten willen vppe desse tijd, sunder arch.

Hirvmme bede wij strengelken alle den vnsen vnde alle, der wij mechtich zint, gheystliken vnde werliken, samentliken vnde eyneme j{uv}welken besunderen, dat se teghen desse vorscreuene vnse koninglike leyde nene wijs endon bij vnser koningliken hulde vnde wald, auer se to vorderende vnde to erende myt deme besten.

Vnde desses to merer tuchnisse der warheit vnde orkunde desses vnses vorscreuenen geleydes hebbe wy koning Erik vorbenomed vnse secret ingesegel willichliken hengen heten vor dessen breff, de gegeuen vnde screuen is na Godes boret dusent verhundert an deme sos vnde druttygesten jare, des mandaghes neghest na des hilghen Lichammes daghe.