Pave Eugenius 4. bevilger en supplik af Herman Rynkeby, biskop i Viborg, og samme
kirkes sekulære kannikker, og overdrager udførelsen til ærkebiskoppen i Lund. Selvom
sekulariseringen af kapitlet er forløbet regelmæssigt, og der er oprettet to prælaturer
og ti kanonikater og præbender og indsat personer i embederne, har Morten Spurv forsøgt
atter at afskaffe den sekulære organisation for som provst selv alene at modtage alle
kirkens indtægter sammen med to eller tre ordensbrødre, som han har i sin magt; dette
har han gjort ved på falsk grundlag at få både pavebreve og brev fra Baselkonciliet.
Alt dette er til skade og vanære for kirken og gudsdyrkelsen, og derfor ansøger biskoppen
og kapitlet om at lade pave Martin 5.s brev stå ved magt (DD 1426. 3. nov., nr. 14261103001),
at kassere tidligere breve i sagen, udstedt af paven selv og af konciliet i Basel
(DD 1437. 9. apr., nr. 14370409001, og DD 1437. 21. maj, nr. 14370521001), og at føre
kapitlet tilbage til den sekulære tilstand. Sagens udførelse skal overdrages til ærkebiskoppen
i Lund.
Licet
prefatus archiepiscopus ad litterarum predecessoris hujusmodi executionem rite processisset, ac omnia in
eis contenta veritate subnixa sint, et in dicta ecclesia due dignitates ac decem
canonicatus et totidem prebende instituti et de illis personis notabilibus provisum
extiterit, et exinde divinus cultus non modicum incrementum susceperit, tamen
Martinus Spargh occasione supradictarum litterarum synodi
Basiliensis exorbitanter inibi expeditarum, videlicet cum
clausula »non obstantibus etc.«, pacificum prelatorum et canonicorum secularium statum
temerarie et scandalose turbare nisus est, aspirans, quod dicta ecclesia, que jam
secularis effecta fuit, iterum regularis fieret, et ipse illius prepositus existeret,
ut
unacum duobus vel tribus canonicis regularibus, quos ipse ad nutum suum haberet, omnia
emolumenta ipsius ecclesie, ex quibus, ut prefertur, duo prelati et etiam canonici
seculares ad ipsius ecclesie decorem honeste deo servirent et divinum cultum peragerent,
solus perciperet, et cultus hujusmodi minus debite fieret, et propterea ad
Romanam curiam misit s. v. circumveniendo [et] ab e. s.
supradictas litteras extorsit suggerendo illi multa, que omnino veritate carent, et,
si
eidem s. expressisset, quod a concilio Basiliensi illius litteras impetrasset et illarum
pretextu tot et tanta scandala successissent, e. s. prefatas suas litteras nullatenus
concessisset, ex quibus dissensiones, animarum pericula, ipsius ecclesie deformatio,
divini cultus diminutio et inter Christi fideles partium illarum infinita scandala
subsequentur, nisi per e. s. provideatur
aut provisum est, quod littere predecessoris in vigore remaneant, et e. s. littere
cassentur.
Quare supplicant Hermannus episcopus
Vibergensis et seculares canonici dicte ecclesie, quatinus super
hiis paterne consulentes litteras e. s. predictas et quecunque inde secuta cassare
necnon
litteras predecessoris hujusmodi et ex illis secuta apostolica auctoritate et ex certa
scientia cum suppletione defectuum etc. confirmare ipsosque seculares canonicos in
statum
pristinum, in quo, antequam littere e. s. emanarent, quomodolibet erant, ad hoc etiam,
quod littere predecessoris hujusmodi executionem habeant et effectum sortiantur ac
viribus
subsistant, restituere dignemini ...
Concessum et committatur metropolitano in presentia pape. C. Ariminensis.
Datum Bononie 3. kal. junii anno 7.
I perioden frem til 30. juni 2021 vil redaktionen udelukkende udarbejde
tekster.