Postquam non dubio compleuit fama tumultu
Littora, tecta, sinus, domibusque afflauit atroces
Alberti Sueonumque minas, passimque per omnes
Danorum populos atque oppida culta vagatur:
Reginae tandem sese conuertit in arces.
Impletura gradus. cumuloque auctura timores.
Vt vero subiti Margreta pericula belli
Ingentesque videt populis consurgere luctus:
Incaluit mentem. tacitisque doloribus iras
Colligit, ac flammis perculsa tenacibus ardet.
Cum veluti puros incendit flamma lebetes
Infusasque mouet taciturna in murmura lymphas:
Illae intus tenui primum feruore calentes
Concipiunt sonitus, mox sese impellere certant
Dilatantque locis, animisque tumentibus alte
Exsuperant, tali Regina accensa calore
|Intulit ingenio curas, subitosque dolores
Aut premit, aut rerum spe non dubitante repellit:
Aspiratque Deo certisque euentibus instat.
Ardua quin etiam geminis praecordia palmis
Cum ferit, hac equidem fama est tum voce Tonantem
Sollicitasse Deum sanctisque insistere dictis.
Magne Pater diuum, qui fulmina saeua potenti
Acta manu vibras, terresque fragoribus vrbes:
Aspice crudelis vocesque minasque Tyranni
Et detorta mihi toties opprobria cerne.
Hucne etiam tandem tumidae conuicia linguae
Euasisse: an et hoc miserae mihi denique restat.
Vt contempta prius cum sim, varioque petita
Scommate: cum nostro tot probra scelesta pudori
Obiciat, nigraque premat lolligine famam:
Nunc etiam extremae decreta pericula cladi
Nunciet, ac saeuo turbet mihi praedia bello:
Aut quid causae etiam tantos ego mitis in aestus.
In furias et in arma dedi commercia nostris
Inconcussa quidem populis et plurima durant
Officia, et nullas patitur vicinia fraudes
E nobis: vitio nisi quid mihi denique vertat.
Quod tantis cedam non victa doloribus, acri
Haec mihi quos cumulat gens moribus effera damno.
|Quin neque fundendis finem dabit aemula flammis
Mensque manusque viri: neque me, si recta monerem,
Audiet ac proprijs auertat funera regnis.
Iamque adeo. si quid veri quae plurima constans
Fama volat patrias circum mihi spargat in vrbes.
Militiae precium statuit. lateque vocatos
Contrahit Heroas, promissaque plurima vulgat
Inuitans: quo me violentus robore victam
Obruat, ac misero celeret mihi funera luctu.
Ast mihi consilium viresque modumque gerendi
Coelum et fata dabunt, supero nos cura Tonanti
Viximus, hac equidem consistam rupe. nec vllis
Artibus, aut vlla minitantis voce mouebor.
Quod si bella sient, nihil auersabor: eritque
Pars pugnae Deus, et Comitem si in praelia iunget.
Talibus illa quidem dictis, et acumine mentem
Coelesti firmans, rigidos in pectora motus
Intulit, ac animum commota suscitat ira.
Quae rerum satagens longisque exercita fatis
Protinus insignem regni, capita alta, Senatum
Euocat, ac nitidam Proceres conscribit in vrbem.
Est locus aethereas positu diductus in Arctos.
Qua celer astricto se gurgite voluit, et altas
Contrahit oceanus velut in sua brachia lymphas:
|Antiquo locus auctus honore, et plurimus vsu,
Qua diuulsa freto dites Sialandia Scanos
Spectat, et oppositos pene arctant littora montes.
Huc Margreta Duces sanctumque benigna Senatum
Accersit: quantumque habeat mora longa pericli
Admonet, ac rerum quae sint discrimina narrat.
Paret turba Deae. leuibus quae aduecta quadrigis
Occupat actutum postes: vbi ianua primo
Protinus accessu Charitas sacra Numina Graijs,
Spectandas dedit, ac variatis intulit vmbris.
His ita forma quidem natiuo ducta colore
Eminet, vt viuos vultus et viua putares
Membra per auratos extendi cardinis orbes.
Quae simul insculptae foribus fortasse monebant.
Consilijs frustra magnos inferre Monarchas
Pectoris exculti curas: nisi Gratia pectus
Stringat, et haud dubias componant foedera mentes.
Non equidem vtiliter Proceresque ducesque coire.
Consiliysque vrgere animos: diuersa latente
Si studio, et multum distantia facta sequantur.
Velle eadem, vel nolle eadem, tutissima res est.
Interior varijs rutulabat honoribus aula,
Aonisque inscripta deis: vbi flauus Apollo
Auratam chordis cytharam digitisque paratis
|Inserit, ac molli circumfert carina neruo.
Stabat et Alcidae manibus studioque petitum
Cornu, vbi connixos Acheloi fluminis orbes
Implicuit spiris. mox trunca et fronte reuulsum
Naiades implerunt rerum vbertate: dabantque
Vt sit inexhausto semper sua copia cornu.
Ast opus hoc multis sinuatum flexibus ambit
Gudius, insignes Maeandri sparsus honores:
Atque accliue latus tumidis praetendere ripis.
Alter at in Boream paries qui spectat, habebat
Crudelem Cyro Tomyrim, Scythicasque sagittas
Massagetumque manus: claros vbi foemina Reges
Persarum, et fortem patrio sub more iuuentam
Inuitans perimit, tumidosque immergit in vtres.
Hic subnixa genu porrectas Delbora palmas
Consertis nodo digitis in sidera tollit.
Atque aliquid magnum visa est orare Tonantem:
Cuius et ante pedes fatali cognitus ictu
Malleus, vmbrarum ceu tectus parte iacebat:
Adiunctoque premit vicina crepuscula clauo.
Postremo tumidis stabat circumfluus vndis
Oceanus gratam complexus et Amphitriten,
Conuersus totos in mutua pectora vultus.
Attamen Arctoo qua vergit in aequora tractu.
|Adstrictum magno glacialem frigore pontum
Explicat, ac dubia mensurat luce Triones.
Ast nihil augusta quidquam luculentius aede
Conspectum, passi quam quae sub imagine Christi
Parua tabella suo fulgebat pendula limbo.
Haec equidem decorare domum. qua magna solebat
Inter honoratos Regina quiescere coetus.
Vt vero ingreditur. sanctumque affata Senatum
Altior assedit, gemitu mox orsa: fatetur
Inuitam cogi, tantos vt adacta labores
Iniciat patribus, regnique pericula narret.
Adduci fama, passim quae rura sinusque
Peruolitat, lateque aures percellit, et omnes
Incendit rumore domos constansque vagatur:
Maxima vicino sub principe bella parari.
Conscribique acies: Suecisque accedere largo
Agmine Theutonicas metuendaque robora gentes.
Et nunc praeteritos quae tristia fata per annos
Parturit Albertus, crebrisque tumultibus vrget.
Externa parit auctus ope: decernere iusto
Nunc tandem satagit finemque imponere bello
Denique quod toties media inter pocla minatus
Bacchatusque siet, studio contendit et armis
Perficere: ingenti surgit res Gotthica motu.
|Et passim horrendos verborum seminat ignes.
Quin etiam Alberto fama est iam principe nostras
Sese inter terras et regna paterna Tyrannos
Diuisisse: aequasque exire in foedera sortes.
Deque meo statui sceleratis praemia bellis.
Cimbrica rura, lacus, fluuiosque ac pascua vastus
Occupet Holtsaticus, prouincia Scanica Sueco
Cesserit, ac quantum se Hallandia diues opimo
Inferat oceano, ripasque sub aequora mergat.
Accedat Gotthis: parilique iure manuque
Blekingique viri, Listrensiaque arua sequantur.
At nostro quae clara iacet Sialandia ponto.
Quaeque Fioniacos incingit terra penates,
Vandalicis cedet. fuerint ea praemia bello
Theutonicique feras durissima vincula regni.
Denique sic nostris inhiat vicinia, sic me
Effera contemnit. monitisque illudit honestis:
Vt plane afflictam studeat me sorte paterna
Excutere, et sanctis exutam auertere regnis.
Ceu funesta recens Birgero illusit, agitque
In praeceps miserum, nostrasque eiecit in vrbes.
Postremo veteri ne quae fastidia morbo
Defuerint, in me dentes acuisse nefandos
Dicitur: ac si bacchatus nihil ante fuisset,
|Iam vultu pleno plenisque in probra labellis.
Aspera mendaci spargit dicteria rictu.
Etsi autem nihil haec priuatae iniuria damni
Intulerit: tamen et totas cum maxima gentes.
Cum totos populos, cum regna decusque beati
Imperij violet, fastigiaque inclyta carpat:
Haud mihi iam leni toleranda est pectore, nec me
Amplius ignauam proscindet Suecia, quo sit
In Danos animo, tum qua pietate fideque
Nos et nostra colat, communeque sanguinis illud
Aestimet inijcium: ac animis accedat auitis.
Iam pridem ostendit, factoque immittere certat.
Haec cum fama recens cumulata pauoribus auget.
Commoueor proceres, et me mea pectora curis
Sollicitam affligunt. Magnos scio principis aestus
Alberti, ingentesque animi motus, et plena cupiti
Pectora successus: Sueonum quem turba ducesque
Attracti instigant vltroque in praelia mittunt.
Huic igitur qua lege malo, quo robore tandem
Occurram, et vestris auertam funera regnis.
Consulite in medium: et curas lenite prementes.
Dixerat illa: genisque infusa modestia vultus
Occupat, ac meritis sub pectore motibus ardet.
|Vt vero placidos circumtulit ardua motus
Atque oculis complexa polum, iubet alma Senatum
Dicere, quae demum tacitae sententia menti
Iudiciumque siet. res est, ait, ista periclo
Iunctior, induci quam consultatio possit,
Quae mihi praesentes non tollat laeta pauores.
Cumque diu res est animis expensa. grauique
Maxima consilio iam constitit: integer aeuo
Surgit ad hos, Sueonum primas, templique beatus
Lundensis Praesul: cui pastoralia curae
Arma forent, vittaeque graues et mitra pedumque
Et quae sacrifico cumulantur balsama ritu.
Vtque erat eximio rerum facundus ab vsu.
Et veteris secli multa argumenta tenebat:
Extulit in nitidos rutilantia lumina coelos.
aliaque excitos inter capit omina motus.
Summe pater mundi: tuque o pulcherrima gentis
Humanae soboles, nostri qui corporis artus
Induere, et magnos voluisti ferre labores
Christe Deus: qui solus habes quae iusta saluti
Consilia expedias, minuasque pericula regnis:
Hoc mihi principio tu perfice, nostra beatos
Vt mens conceptus, et quae rectissima vitae
Cogitet: vtilibusque accendat lumina rebus.
|Tum vero, vt facili fortissima pectora dicto
Exstimulem, moueamque viros: cum protinus arma
Corripienda canam. patrij quibus inclyta regni
Libertas coelo retineri vindice possit.
Huc etenim rerum nostraeque pericula gentis.
Iam tandem accenso funesti principis igne.
Deuenisse scias: vt prorsus milite scripto
Nunc opus esse putes. Quo te Regina tuosque
Asserere, et regni defendere culmina possis.
Namque quid aut hominis furias. aut facta necesse est
Ferre viros. pauidosue inter tua tempora motus:
Exigere, et tantos animis inferre dolores:
Aut quales demum populos. quae regna gubernas
Consilisque moues: an et huc tua maxima virtus
Impulit ignauos, stupefactaue corda redegit:
Vt te indefensam sub atroci clade relinquant.
Afflictamue sinant misero tabescere luctu:
Haud ita vel merita es: vel nos committere fas est:
Incolumi vt patria quicquam patiare. quod armis
Quodque fide auerti iustum siet. aspice quantas
Dania nonnunquam Regum ob certamina clades
Et quae damna tulit, veteri est ea gloria mundo
Cognita, et in seros veniet delata nepotes.
Et tamen officio nusquam decessit, obibat
|Saepe pericla, grauesque adijt non territa pugnas.
Vt sibi salua foret res publica: et inclyta Regum
Maiestas nullis violetur ab hostibus. ipsa
Hos animos, atque haec non impigra pectora nosti
Parentesque manus: qui quid iam cladis in annos
Viginti. Sueonum tete affligente Tyranno,
Pertulimus, cunctis iam notum est gentibus. ast nunc
Cum. Regina, roger quae sit sententia, dicam
Ingenue, et nullis ambagibus vtar. honestum
Maiores bellum nostros et praelia nunquam
Esse auersatos: animum sed in arma manusque
Sic praestare. dolo ne quid patrasse ferantur:
Quod verum famae splendorem. atque inclyta patrum
Obscurare noris foedareue nomina posset.
Tum belli nusquam cupidos: ni bella necesse
Esset et arma sequi. studio flagrasse colendae
Pacis, et in cunctas sua spargere commoda gentes.
At vero quoties manifesta aut clade coacti.
Aut grauibus compulsi odis in bella ruebant.
Vsos foelici plerunque est fama Gradiuo:
Hostiles strauisse manus, fudisse cruorem:
Foederaque inductae rursus sancisse quieti.
Vlteriusque odijs nusquam certasse, facessat
Segnities igitur, bellumque capescere mundo
|Danorum Proceres, teque, o Regina, beatis
Asserere auspicijs. Quaeque in nos plurima linguae
Probra iacit, quaeque haud dubio iam funera bello
Spirat, et immani quas versat pectore mortes:
Maiorum pro more. Dijsque authoribus a te
Propulsemus, agat prote tua Dania causam.
Vindiceque haec animis depellat tristia ferro.
Laetor et huc foedos tandem venisse tumultus.
Vt pugna liceat decernere. Suasimus ipsum
Ante etiam, multo cum saepius igne viderem
Blekingas ardere domos, aut Scanica rura
Vastari: subitis cum forte incursibus oras
Vicinas populatus agrosque inuectus opimos
Praedam agit, ac nostros iugulatque trahitque colonos
Regna sed haec Deus et superi clementia coeli
Omnia conseruat, mortalia pectora nusquam
Prospiciunt fatis, et satagunt minus. inclyta Virtus
Tum demum vtiliter sese exerit, acta manusque
Si coelo videas non auersante iuuari.
Nam quod ab Alberto iam dudum principe dici
Audieras, certis diuisum sortibus iri
Danica rura: aliudque alios exposcere, quo sic
Ditescant nostro vicina palatia damno:
Hic ego vos monitis securos esse iuberem,
|Nec dubia populi perculsos voce moueri.
Namque eridos pomum peregrinae Dania genti
Tum foret: immani cum mutua vulnera bello
In se versa luat vel quid testabor: in ipsum
Protinus authorem sceleris iustissima poenas
Numina decernent: vel si isthaec poena Tyrannum
Haud premat, ex alio subuersum fonte videres
Supplicium tamen, et meritos expendere luctus.
Interea fas sit vitam pro laude pacisci:
Fortunaeque vices et honesti munera belli
Pertentare viros, potius quam probra nigrosque
Ferre sales: Sueonumque minis turbata morari
Pectora, et his animos toties onerare querelis.
Denique non vanos populi. Regina susurros
De nihiloue putes: non frustra contrahit omni
Ferales regione manus. Scio principis amplas
Haec in bella minas: odium qui immane professus
Ardet, et optato iam se confirmat inani.
Quapropter moneo celeri tete agmina motu
Contrahere, et patrias excire in praelia vires:
Hostibus aduersas agere, et componere turmas.
Cornua moliti, lituisque accendere pugnam.
Et fortunato dispergere milite Gotthos.
Hanc a te poscunt operam: patria alta: laresque
|Atque foci, regnique decus: tum sacra Deorum
Templa, quibus meritos diuis adolemus honores.
Sacrificoque damus non irrita munera ritu.
Quae tibi cum iustis obeunda pericula bellis
Suscipias: equidem tibi robora nostra volentes
Deferimus, patriasque manus promittimus, addas
Consilijs animos, et spe tua fata sequare.
Finierat dictis Praesul, studioque Senatus
Subsequitur, magni sedenim Regina monentem
Vrgentemque facit: qui si fortasse locutus
Acrius, aut poterat suasisse extrema videri:
Non tamen et merito reprendi posset: vt in quem
Plurima fucatae ceu pacis damna redundent.
Cum vicina colat truculento rura Tyranno.
Vnus erat medio in numero: cui plurima circum
Pectora cura fuit: quique haud nesciret inani
Nonnunquam eludi quae sunt verissima fuco
Posse: nec e quauis sapienti voce timendum.
Is, quoniam varijs animos euentibus alte
Impulerat, plenisque agitat sua pectora curis:
In dubias mentem formas partitur, et aeuo
Grandior: ac late cum prospicit omnia, surgit
Canicie spectandus, et ore silentia rumpit.
Protendensque manus veniam sermonibus orat,
|Kosorum de gente: pio cui nomen habere
Christierno dederant magnorum vota Parentum.
Hic igitur senio crudoque et viuidus annis.
Haud tantum aspectu multorum pectora mouit:
Sed quia consultis habitus prudentior isto
Tempore, nec vanis solitus dare guttura dictis
Surgentem Regina etiam confirmat: et aequis
alia dicentem complectitur auribus. Haud me
O proceres, tuque o nostri clarissima regni
Gloria, diuino quam sidera ferre volebant
Auspicio diadema: tuoque haec culmina nutu
Et regere aeternis patrium virtutibus orbem:
Haud me diua latet, quantis haec cladibus arma
Expedias, seu victa gemas: quod sidera late
entibus auertant nostris: seu milite vincas
Egregio, et leuibus ponas fera vincula Gotthis.
Magna equidem tantos subigent impendia motus:
Et semel exarsit cum belli flamma, ruinas
Spirat: et ingenti fundens incendia lapsu
Multiplicat quaestus, populosque doloribus vrget.
Tum confracta quies viduis, tum prima gementi
Pupillo clades: tum summae inuisa Senectae
Sors venit, ac lato spargit sua fulmina damno.
Ciuibus exitium, magnosque in rura tumultus
|Ducit, et in sacros iaculatur tela penates.
Omnia conturbat legesque et foedera, rectum
Dissipat, ac seuo mergit confinia planctu.
Exhaurit regni vires. aeraria neruis
Despoliat, luctusque accepta clade reponit:
Et quos multiplici cumulat stratagemate questus.
Sic plerunque Duces inter partitur et arma:
Vt vix scire queas, victori an denique victo
Aequior explicuit dubios Rhamnusia vultus.
Tum vero productae acies cum forsan aperto
Stant campo / aduersasque vrgent in fata cohortes:
Cornuaque alta sonant, fremitusque auditur equorum,
Expediuntque manus operi, et fera vulnera libant:
Hic certe dubijs Bellona euentibus errat.
Partiturque vices sortemque alternat, et inter
Sublatas hominum voces, atque inter equorum
Horribiles fremitus satagit, prohibetque notari:
Cui tandem cedat cupidae victoria genti.
Propterea lento properandum ad praelia gressu
Cunctandumque diu fuerit Sapientibus, ast cum
Decretum est, celeri tum demum milite bellum
Aggrediare, moramque omnem tibi subtrahe, famam
Anticipans, quantumque potes tua commoda adurge.
Hoc solo (quid enim quae sunt aduersa fateri
|Et proferre vetet?) moueor fidissima, tantas
Surgere res dubio veluti rumore, petique
E fama clades, quas vix tibi deferat author
Ingenuus: qui vel tantos in principe motus
Luctari Sueco, vel pacta recentia stultis
Haec conficta animis decretaque praelia narret.
Et nunc tute etiam mendacis plurima famae
Argumenta vides, linguae quis fraena modumue
Aut posuit falsis non irrita vincula dictis:
Forsitan ac aliquis nostro enutritus in aruo.
Hanc etiam famam spargit: qui nostra perosus
Commoda, difficili nos atque haec culmina bello
Implicet, vt nostro ridere in vulnere possit.
Plurima damna quidem data sunt in praedia Scanis
Sparsa iugis. Sedenim solos impendia Sanos
Haud tangent. patriae totas res bellica vires
Et petit, et multos hanc cladem ferre necesse est.
Non ego praesidium vel amicis esse negandum
Vel populis contendo: sed hoc Regina fateri
Cogor, ab ardenti neque tuta palatia bello
Nec tutas satis esse casas: se infundit in omnes
Martis opus, passimque premunt ludibria rectos.
Propterea vt meritis arcenda incommoda bellis
Censeo, et haud tenues deduci in praelia turmas:
|Sic ego consilijs suaderem protinus ire
Delectos in tanta viros, qui munera possent
Exequier: quique explorent quid mentis in arma
Alberto siet: externas quod in oppida gentes
Attrahere, et numero iam cogere signa feratur.
Hoc si tute probes, cedatque in verba Senatus.
Obloquijs metam statues. dictisque malorum
Inijcies fraenos: tum si quae deinde sequantur.
Conficienda scias euentu bella secundo.
Vix ea dicta dabat. Proceres cum voce manuque
Fortibus accedunt monitis, capit omina princeps
Auspicijs, animoque assensum laeta ferebat.
Et nunc Kose tuis etiam mihi vocibus, inquit,
Consilia obfirmas, coelum mihi testis et aura
Qua fruimur, me bella sequi, bellique moueri
Inuitam. Sedenim quae sunt tibi dicta probarim,
Et mea concedant totum tibi pectora culmum.
Assensere omnes, tum quod sibi quisque petebat.
Mittier in Suecos. tacitique pericula belli
Explorare, omnesque animis tentare latebras.
Et quid funesto studijs sit in arma Tyranno:
In paucos iussu Margretae venit, eosque
Mandato instructos in tanta negocia mittit.
Nec mora consurgens sanctum Regina Senatum
|Soluit. at ille domum properantibus ibat habenis.
Componitque manus, et ephippia splendida iungit:
Iungit equos, soleisque pedes praefortibus armat:
Atque acuunt gladios, hastasque in vulnera limant.
Nec minus exercet proprias Regina phalanges:
Insistitque celer peditumque equitumque sagaces
Delectus agere, ac patrias lustrare cohortes.
Denique mandato agricolisque et ciuibus arma
Imperat, auditis Reginae iussibus illi
Accelerant, bellisque manus ac vota dicarunt.
Labitur interea nitido Sol vectus Olympo.
Atque aliquot permensa dies sua cornua Luna
Colligit, ac medio rata lumina fundit ab orbe:
Cum simule Gotthis fugiens fera regna Tyranni
Nobilium pars magna venit: patriaeque ruinas
Iniustique ducis non aequa grauamina linquit.
Reginamque petunt. Haec tum Scanensia lustrat
Agmina delectu, meritamque in fortia pubem
Praelia decernit: statuitque in bella phalanges.
Ipsa equitans, circumque etiam delata paratos
Laudat, et egregio fortes commendat ab vsu.
Postquam igitur venere, dari sibi protinus orant
Securisque fidem praestari, ac foedera poscunt.
Illa. quod ingenui meritum testentur honorem.
|Ocius adduci iubet, ac venientibus infit.
Quae vos causa viri, quae prima molestia tantos
Impulit hyberno sub sidere adire labores:
Quo properatis iter cursumque aduertitis: aut quid
Nunc etiam nostris gens Gotthica captat in oris:
Quaesierat, pressoque tegit sua pectora vultu.
Cum simul attollit speciosae lumina frontis
Brodderi soboles: qui tunc Abrahamus honestas
In Gotthis possedit opes: interque modestos
Regnorum Proceres sapiensque bonusque ferebat.
Facundoque dabat laxari guttura dicto:
Quaerenti responsa tulit, sic ore locutus.
Maxima Danorum patrijs Regina triumphis.
Et meritis euecta tuis fatoque secundo:
Haud tibi nostra breui memorarier horrida dicto
Vulnera posse putes: quae saeuo incussa Tyranno
Nunc ausis tandem luimus iustissima nostris.
Ille autem tristes superans Busyridis aras,
Immani vincit dirasque ac monstra furore:
Quas vnquam pestes, quaeue infortunia vidit
Infundi lato Sol hic nitidissimus orbi.
Et nunc tute velis nunquam meminisse. maritum
O Princeps inuicta, tuum: cum legibus esset
Haeres, et nostri fuerit pars optima regni:
|Submoto genitore tamen tam turpiter esse
Praeteritum: nollet cum turba incerta paternum
Hunc regnare Ducem: externi sed principis acres
Optarit fasces, peregrina: foedera nostris
Intulerit, laeso ceu constat Numine, regnis.
Traxit et huc etiam pacatos Suecia Gotthos,
Vt non dissimili tum rerum sorte moueri
Se sinerent, ac sceptra Duci mandanda putarint
Alberto: cui Theutonicis tum nomen in oris
Acre fuit: nostroque etiam quem sanguine natum
Duximus: atque adeo generis primordia vestri.
Communesque etiam numerare in sceptra parentes.
Quanquam haud ignorem. quae tum argumenta maritus
Vrserit Hacquinus: Sueonum cum rura petebat
Nortuagico iungi ceu iusta in foedera regno.
Sed quid ego haec nequicquam animis iam grata reuoluo
Quidue queror: sunt nostra odijs suffragia magnis
Obuia, et alta luit meritas iniuria poenas.
Namque in conspectu positum est, quo pectore nostris
Imperat Albertus, iam regni dulce fatiscit
Nomen, et effraeni concedit iura Tyranno.
Hinc census acti toties, hinc lege tributa
Sanguinea quaesita: hiuc auri aerisque metalla
Conuasata diu, nostrisque e finibus amplo
|Interea numero et studijs sublecta sinistris
Vandalicas fertur misisse astutus in vrbes.
Et fato toleranda suo fortasse fuisset
Sors etiam, rerum ni iam dispendia, fraudes
Praedandique dolos scelere hoc cumulare recenti
Orsus, anhelantem tristi sub Marte quietem
Frangeret: ac placidis induceret arma colonis:
Arma repugnanti quae prorsus sumpta Gradiuo
Intulerint nostris extrema pericula regnis.
Hac igitur rerum permoti clade, volentes
Ad te deficimus: nostri tibi maxima regni
Culmina, sceptra, fidem meritosque dicamus honores.
Nec suspecta velis Gotthorum foedera duci,
Auersosue animos dictis aduertere nostris.
Scimus enim quo iam pridem tibi Suecia facto
Displiceat, qualesque interdum mouerit artes
Vt suspecta siet. Danisque inuisa feratur.
Paucorum certe tanta est fiducia, vel quos
Spes alit, ac magni stimulat contentio regni:
Vel scelus exagitat, furijsque ardentibus vrget.
Caetera pars vt felle caret: sic optatam atque
Principe tranquillam sub amico ducere vitam:
Et coluisse bonos, sanctoque accedere recto.
Nec tu pollicitis misso Oratore mouebas
|Hos animos: neque te nunc impulsore paternis
Pinibus eximus: neque iuramenta retractat
Gotthia. Margretae precibus: neque pectora bellis
Deficimus victi. nos improba principis acta
Alberti cogunt patrijs excedere regnis.
Et tua supplicibus contendere Numina dextris.
Tu regere imperio populos, tu foedera nosti
Asserere, et pactis promissa iuuamina seruas.
Nunc igitur fas esse sinas Regina, volentes
Acceptare manu Sueones. sceptroque potiri.
Quod tibi communi nunc offert Gotthia ritu.
Pella tibi, siquidem nescis tibi bella parari.
Suecia Theutonicis cumulata cohortibus armat.
Et nunc militiam, ac rigidos celer ordinat enses
Militibusque gradus statuit, sortesque phalangi
Diuidit Albertus. nec longa praelia distant
Intercepta mora: funesti triste Tyranni
Propositum celerat miro vicinia fuco.
Accenditque viro pectus, cumulatque furores
Inque tuos spargi iubet ardua tela colonos.
Hijs aduersa malis iam nos tibi iungimus arma:
Et signis. Regina, tuis accedere Gotthos.
Incrementa quidem fortunae magna putabis.
Haud nos degeneres, neque rerum vana secutos
|Experiere viros. sedenim quae clara vetustas
Gotthorum tribuit victricia signa iuuentae:
Hos animos, atque haec fortissima pectora bellis,
Tu tibi promittas. fidei sit testis Olympus:
Qui quod recta colat. , fallenti praemia reddit.
Dixerat Orator. varias crebrescere voces
Auditum est, alijs aliud mirantibus. hisce
Suecorum volupe est coniungi pectora Danis.
Atque vltro venisse viros: quos nulla priori
Cogere vis seclo tam laeta ad munera posset.
Quidam suspectos tam blandae vocis honores
Esse iubent. Exempla aliter quam dicta vetusto
Maiorum luctu rem conformasse probari.
Kalffius (Erlando vetus hoc cognomen) vt aure
Percipit haud eadem frendentis murmura vulgi:
Nonne, ait, extrema fatorum sorte coactos
Credideris nostrum Sueones venisse sub orbem:
Anne etiam arbitrio tam viuos pectoris ignes
Subsedisse putes: magnumque premensque necesse est
Esse malum, varios quodcunque in talia Suecos
Impulit obsequia: vt vitam mercede pacisci.
Et sua damna velint nostris lenire triumphis.
Denique multiplici quamuis Regina susurro
Misceri voces, confusaque murmura vidit:
Constanti tamen ora tenet rectissima vultu.
|Prudentesque animi differt in tempora motus.
Quin merito satagens tractare volumine Gotthos
In praesens equidem dictis affatur amicis,
Et meliora iubet miseros sperare: daturam
Sese operam, recte vt sibi consuluisse videri
Et statuisse queant. se scire ingentia regni
Vulnera, nec primum sibi nunc ea damna referri
Multiplicesque mali cumulos, meminisse decebat
Quale sub externo regnum plerunque Tyranno
Esse solet, qui non. cui praesidet, optima genti
Expetit: ast proprijs laribus populoque paterno
Sic studet, vt toto huc impellat commoda riuo
Cognatasque domos, et iunctos sanguine ditet.
Quae tamen his Abrahame mihi responsa putarim
Danda malis: vbi venturo tibi crastina Sole
Venerit aucta dies, expensa per omnia reddam:
Et feri quae posse putem. narrata recludam.
Haec vbi dicta dedit, recreatos voce fideque
Dimittit Regina viros. succedit abortu
Taurus, et ingenti collustrat lampade terras.
Aduersoque suos mergit Caper ordine vultus.
Tum lapsum molitur, equosque in tartara tendit
Phoebus humo propior, subigitque in corpora somnos
Ociaque exquirunt homines, et nocte quiescunt.
