Tekst og udgave
forrige næste

Dilecto filio Carolo Erici preposito ecclesie Lundensis · ♦ Etsi pretermitti non debeat in persona cuiusquam quod in statutis generalibus continetur/ interdum tamen pro meritis habenda est consideratio personarum ut hii quos specialiter prouehit prerogatiua fauoris parcius iuris uinculis teneantur. ♦ Cum itaque nuper sicut porrecta nobis ex parte tua petitio continebat/ uenerabilis frater noster Isarnus archiepiscopus Lundensis preposituram ecclesie Lundensis cui cura non imminet animarum tunc uacantem ac ad ipsius collationem spectantem/ nulli alii de iure debitam tibi preposituram ecclesie Tho<f>tensis Othoniensis diocesis curam animarum habentem obtinenti auctoritate ordinaria prout pertinebat ad ipsum duxerit canonice conferendam de qua nondum fructus aliquos percepisti · nos attendentes tui nobilitatem generis litterarum scientiam honestatem morum aliaque multiplicia tue probitatis merita propter que dignus diceris prerogatiua fauoris et gratie specialis · ac uolentes personam tuam propter hec necnon et consideratione prefati archiepiscopi pro te familiari suo nobis super hoc humiliter supplicantis · fauore prosequi gratioso/ tuis et eiusdem archiepiscopi supplicationibus inclinati tecum ut predictas preposituras insimul et una cum eis canonicatum et prebendam quos in eadem Lundensi ecclesia obtines licite ualeas retinere. generalis conciliietqualibet alia constitutionecontraria non obstantibus auctoritate apostolica dispensamus · prouiso quod prepositure canonicatus et prebenda predicti debitis obsequiis non fraudentur et animarum cura in dicta prepositura ipsius ecclesie Tho<f>tensis nullatenus negligatur. ♦ Nulli (ergo omnino ho minum liceat hanc paginam) nostre dispensationis (infringere uel ei ausu temerario contraire. ♦ Si quis autem hoc attemptare presumpserit indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum). ♦ Datum Pictauis xiii kalendas ianuarii anno tercio.

17 Tho<f>tensis] Thostensis m. en abbreviatur over o Aa.

30 Tho<f>tensis] cf. l. 17.

– Nulli (ergo... incursurum)] Nulli etcetera nostre dispensationis etcetera Aa.

27: c. 28 X de prebendis et dignitatibus III, 5.

Til vor elskede Søn Karl Eriksen, Provst ved Lundekirken. Selv om man ikke overfor nogensomhelst bør undlade at iagttage, hvad der paabydes i de almindelige Bestemmelser, bør man dog en Gang imellem for særlige Fortjenester tage personlige Hensyn, for at de, der begunstiges med særlig Naade, i ringere Grad skal bindes af Rettens Lænker. Da derfor nylig vor ærværdige Broder Ærkebiskop Isarn af Lund, som det ses af den Ansøgning, Du har rettet til os, med sin almindelige Myndighed, saaledes som det tilkommer ham, paa kanonisk Vis ved Domkirken i Lund har overdraget Dig et Provsti, som ikke har Sjælesorg og da var ledigt, som det tilkom ham at besætte, og som ingen anden havde retsligt Krav paa, endskønt Du besad Provstiet i Gamtofte i Odense Stift, som har Sjælesorg, men som Du endnu ikke har oppebaaret nogen Indtægt af, ønsker vi i Betragtning af Din adelige Herkomst, Din boglige Kundskab, Din gode Vandel og mangfoldige andre fortjenstfulde og retsindige Egenskaber, paa Grund af hvilke Du siges at være værdig til særlig Gunst og Naade, baade paa Grund af dette og af Hensyn til Ærkebispen, der i denne Sag ydmygt har ansøgt os for Dig, som er i hans Tjeneste, at vise Dig vor naadige Gunst og — idet vi bøjer os for Din og Ærkebispens Ansøgning — giver vi Dig med apostolisk Myndighed Dispensation til lovlig at kunne beholde de ovennævnte Provstier samtidig og sammen med dem det Kanonikat og den Præbende, som Du besidder i samme Lundekirke, uanset det almindelige Kirkemødes og enhver anden Bestemmelse, som strider derimod, forudsat at den skyldige Tjeneste ved Provsti, Kanonikat og Præbende ikke forringes, og Sjælesorgen i det ovennævnte Provsti ved Kirken i Gamtofte ikke forsømmes. Intet Menneske maa driste sig til at bryde denne vor Dispensation eller i ubesindig Forvovenhed gaa imod den. Hvis nogen drister sig til at forsøge dette, skal han vide, at han derved vil paadrage sig Gud den almægtiges og hans hellige Apostle Petrus' og Paulus' Vrede. Givet i Poitiers den 20. December i vort Pontifikats 3. Aar.