Tekst og udgave
forrige næste

Uenerabili fratri. Iohanni episcopo Roskildensi salutem. ♦ Cum sicut in nostra proposuisti presentia constitutus/ tam pro tuis expensis necessariis/ quam ecclesie tue Roskildensis negotiis apud sedem apostolicam expediendis utiliter te subire oporteat magna onera expensarum nobis humiliter supplicasti/ ut usque ad summam quadringentorum florenorum auri mutuum contrahendi sub modis et formis infrascriptis/ sine quibus creditores te putas inuenire non posse tibi largiri licentiam dignaremur/ ♦ Nos igitur de tua tam in hiis quam in aliis circa tua et ipsius ecclesie utiliter promouenda negotia circumspectione plenius in domino confidentes/ nec uolentes quod propter expensarum ipsarum defectum indigentiam patiaris/ uel quod eadem negotia inexpedita remanere contingat tuis supplicationibus in- clinati/ fraternitati tue contrahendi mutuum propter hoc usque ad predictam summam quadringentorum florenorum auri/ tuo ac eiusdem ecclesie Roskildensis nomine/ ac te et successores tuos episcopos Roskildenses ac dictam ecclesiam/ ac tua et eorundem bona mobilia et immobilia presentia et futura usque ad summam predictam propterea dictis creditoribus usuris omnino cessantibus obligandi et renunciandi de duabus dietis edite in concilio generali/ et felicis recordationis Bonifatii pape. VIII. predecessoris nostri/ qua cauetur/ ne quis extra suam ciuitatem et diocesin/ nisi in certis exceptis casibus et in illis ultra unam dietam a fine sue diocesis ad iudicium euocetur/ et quibuscunque aliis constitutionibus/ a predecessoribus nostris Romanis pontificibus super hoc editis/ et beneficio restitucionis in integrum omnibus litteris/ et indulgentiis apostolicis impetratis/ ac eciam impetrandis/ et omni juris canonici et ciuilis auxilio/ conuencioni iudicum/ et locorum si eorundem creditorum nomine super hiis apostolicas litteras contigerit/ impetrari/ necnon et omnibus aliis exemptionibus per quas contra creditores eosdem/ tu dictique successores tui possetis imposterum uos tueri/ plenam auctoritate presentium concedimus facultatem. ♦ Uolumus insuper et concedimus iuxta quod postulasti a nobis/ quod tu et predicti successores tui creditoribus ipsis huiusmodi peccuniam de bonis dicte ecclesie soluere/ ac dampna/ expensas/ et interesse/ reficere teneamini si in terminis qui ad hoc de tuo/ et ipsorum creditorum consensu fuerint constituti eadem peccunia non fuerit persoluta/ quodque ipsis creditoribus pretextu alicuius constitutionis canonice/ uel ciuilis/ aut cuiuscunque priuilegii/ uel indulgentie sedis apostolice de quibus in nostris litteris plenam et expressam/ ac de uerbo ad uerbum oporteat fieri mentionem/ et per que tu et successores prefati ualeatis ulterius uos tueri/ dictam peccuniam in iam dicte ecclesie utilitatem conuersam fore probandi necessitas non incumbat/ sed sola tui fatentis confessio in instrumentis conficiendis super mutuo huiusmodi quantitatis in<s>erta sufficiens/ plena et efficax probatio irrefragabiliter habeatur ♦ Ceterum ne in hoc uorago locum sibi uendicet usurarum/ nostre intentionis existit et uolumus/ quod tu et iidem successores/ ac dicta ecclesia Roskildensis tua/ seu sua/ uel ipsius bona per has nostras litteras per cuiuspiam fraudis seu calliditatis astutiam/ sub quouis pallio/ seu colore uerborum ad usuras aliquas obli- gare nullatenus ualeatis/ easdem litteras concessiones/ cautiones/ et recognitiones/ seu permissiones/ per eas/ uel ipsarum auctoritate/ seu occasione factas/ quo ad obligationem usurarum huiusmodi/ decernentes irritas et inanes/ et nullius penitus existere firmitatis/ eis nichilominus quo ad premissa omnia que usurarum prauitatem non sapiant in suo robore duraturis/ nec usurarum pretextu malitiose aliquatenus impugnandis/ ♦ Uolumus insuper/ quod eadem ecclesia/ et eius bona huiusmodi nostre concessionis pretextu ultra biennium ab obligationis huiusmodi tempore numerandum nullatenus remaneat obligata/ presentes litteras/ et earum effectum quo ad ipsam ecclesiam et bona ipsius extunc omnino carere iuribus decernentes. Datum Auinione. xvi. kalendas. septembris/ anno quartodecimo.

28 in(s)erta] incerta Aa og Aa1.

Til vor ærværdige Broder Biskop Jens i Roskilde, Hilsen. Da Du, som Du personligt har fremstillet det for os, baade til Dine egne nødvendige Udgifter og til hensigtsmæssig Fremme af Roskildekirkens Sager ved det apostoliske Sæde har maattet paatage Dig store Udgiftsbyrder, har Du ydmygt ansøgt os om, at vi vilde værdiges at give Dig Tilladelse til at optage et Laan paa et Beløb af indtil 400 Gylden paa nedennævnte Maade og Form, uden hvilken Du ikke mener at kunne finde Kreditorer. Da vi nu med Gud nærer fuld Tillid til sin Omsigsfuldhed baade heri og i andre Retninger med Hensyn til paa nyttig Maade at fremme baade Dine egne og nævnte Kirkes Sager, og da vi ikke vil, at Du skal lide Nød paa Grund af manglende Evne til at klare disse Udgifter eller at disse Sager skal ligge ugjorte, imødekommer vi Dine Bønner og giver Dig, Broder, ved dette Brev ubegrænset Fuldmagt til i Dit eget og fornævnte Roskildekirkes Navn at optage et Laan paa indtil den ovennvnte Sum af 400 Gylden i denne Anledning, forpligte Dig og Dine Efterfølgere som Biskopper i Roskilde og nævnte Kirke og Dit og deres rørlige og urørlige Gods i Nutid og Fremtid indtil ovennævnte Sum overfor nævnte Kreditorer, dog uden nogen Art af Renter, og til at give Afkald på Regelen om de to Dagsrejser, som er fastsat paa det almindelige Koncilium, og Vor Forænger, Pave Bonifacius 8.s — salig Ihukommelse — Bestemmelse, hvorved det fastsættes, at ingen maa Stævnes for Retten udenfor sin Stad og sit Stift undtagen i visse bestemte Tilfælde og i disse ikke udover een Dagsrejse fra Stiftets Grænse, og paa alle andre Bestemmelser givet af vore Forgængere de romerske Paver herom, desuden paa Adgang til Genindsættelse i den tidligere Retsstilling, og paa alle apostoliske Breve og Bevillinger, baade de allerede opnaaede og dem, som eventuelt vil blive opnaaet, og paa al Hjælp fra den kanoniske og romerske Ret, paa Indstævning af Dommere og paa Regler om Tid og Sted, hvis Kreditorerne skulde opnaa at faa apostolisk Brev derom, og tillige paa alle andre Fritagelser, hvorved Du og Dine nævnte Efterfølgere for Fremtiden kunde dække Eder imod samme Kreditorer. Dertil er det vor Vilje og vi tilstaar Eder, i Henhold til hvad Du har bedt os om, at Du og Dine fornævnte Efterfølgere er forpligtede til at betale Kreditorerne disse Penge af Kirkens Gods og godtgøre Tab, Udgifter og Interesse, hvis Pengene ikke betales til de Terminer, som er bestemt efter Aftale mellem Dig og Kreditorerne, og at der ikke skal paahvile Kreditorerne nogen Forpligtelse til — under Paaberaabelse af nogen kanonisk eller civilretlig Bestemmelse eller enhver Slags Privilegium eller Bevilling af det apostoliske Sæde, hvorom der i vort Brev skal finde fuldstændig og tydelig Omtale Sted Ord for Ord, og hvorved Du og Dine ovennævnte Efterfølgere yderligere kunde dække Eder — at bevise, at Pengene er anvendte til Nytte for den allerede nævnte Kirke, men blot en Tilstaaelse skal ubrydeligt anses for tilstrækkeligt, fuldt og retsgyldigt Bevis. Men for at ikke glubske Renter skal skaffe sig Indpas, er det vor Agt og Vilje, at Du og Dine Efterfølgere og nævnte Kirke i Roskilde ikke skal kunne forpligte Dit eller deres eller dens Gods paa nogen Maade ved dette vort Brev, ved nogen bedragerisk eller snedig List eller ved en Tilsløring eller Paaskud til nogen Art af Renter, da vi erklærer saadanne Breve, Indrømmelser, Forsikringer og Anerkendelser eller Tilladelser, som er aflagt i dem eller i Kraft af eller i Anledning af dem med Hensyn til Renteforpligtelser, for ugyldige, intetsigende og uden Retskraft, medens det derimod med Hensyn til alt det foran omhandlede, som ikke smager af forkastelige Renter, skal forblive i Kraft og ikke i nogen Henseende under Paaberaabelse af Renterne skal kunne anfægtes i ond Hensigt. Vi vil desuden, at samme Kirke og dens Gods under Paaberaabelse af denne vor Tilladelse skal være forpligtet udover to Aar fra denne Forpligtelses Tid at regne, og vi erklærer, at Brevets Virken med Hensyn til denne Kirke og dens Gods fra da af er aldeles uden Retsgyldighed. Givet i Avignon den 17. August i vort 14. Aar.